Nationaal Park Plitvice

Duga Resa - Plitvice  ( 87,5 km )

Om 7.30 uur zijn we opgestaan want we willen op tijd in het Plitvice National Park . Veel oudjes zijn ook al wakker en druk in de weer, is dit ons voorland? Voor negenen rijden we richting Plitvice. Onderweg zien we veel onafgemaakte huizen, zelfs verwoeste huizen of huizen met kogelgaten, echt bizar om te zien die erfenis van de oorlog nu 20 jaar geleden. Bij het park is een grote parkeerplaats met nog genoeg parkeerruimte maar dat zal op hoogtijdagen anders zijn. We parkeren de auto onder de bomen en kopen een kaartje bij de ingang van het park en beginnen aan de wandeling. Het is een park met boven- en beneden meren met uit alle gaten en hoeken watervallen de een nog mooier en groter dan de andere. Het water is verschillend van kleur, van azuurblauw tot smaragd groen. We lopen eerst een route bij de bovenmeren en nemen dan de boot naar de beneden meren, alles is even mooi. Met de drukte valt het wel mee gelukkig, de ene keer kom je veel mensen tegen en weer in een ander deel van het park niemand. De routes zijn bijna allemaal over vlonders boven het water waar veel libelles en kikkers huisvesten. Andere routes lopen door de bossen over kronkelige paden en langs kabbelende riviertjes. Er schijnen in heel Kroatië nog landmijnen te liggen dus wordt er gewaarschuwd om vooral binnen de aangegeven paden te blijven zelfs hier in het Park. We nemen de hele dag de tijd om de natuur in ons op te nemen. Om half 6 verlaten we het park en rijden naar Sunj om precies te zijn Rastoke, voor een hapje. We bestellen een drankje en bekijken de kaart en besluiten de forel te proberen, het restaurant ligt aan het water en in de vijver zwemmen de forellen die straks op ons bordje liggen want ze worden vers gevangen, hebben we zelf gezien ;) Het ziet er heerlijk uit en het smaakt uitstekend. Na een kopje koffie weer verder richting de camping maar zien in de verte zwaailichten. De weg is afgezet dus zetten de motor maar af. Er is een vrachtwagen na een uitwijk manoeuvre van de weg geraakt en best wel ver het bos naast de weg ingereden want je ziet alleen nog maar de deuren van de laadklep. De bergers zijn met man en macht bezig om de vrachtwagen los te krijgen maar dat gaat niet van harte. Na anderhalf uur besluit de politie om auto's mondjes maat te laten passeren want het wordt inmiddels donker. Pas na 22.00 uur komen we op de camping aan, nemen nog een afzakkertje en duiken ons mandje in.