Kuranda en Tjaipukai

Brinsmead - Smithfield  32 km

We worden wakker en de lucht is strak blauw. We gaan vandaag met de oude stoomtrein naar Kuranda en dan met de skyrail weer naar beneden. We rijden naar Freshwater om daar op het boemeltreintje naar Kuranda te stappen maar helaas....vandaag en morgen geen trein ivm onderhoud. Jammer, dan maar naar Smithfield voor de Skyrail. De man achter de balie vertelt dat er vandaag alleen op en neer gegaan wordt met de kabelbaan, ja daar waren we achter gekomen. Kuranda is een dorpje in het regenwoud en met de kabelbaan ga je dus over het regenwoud omhoog, erg mooi en die geluiden....dat is echt niet normaal :) Als je de documentaires van David Attenborough kijkt dan herken je direct de regenwoud geluiden. Er zijn wat tussenstops waar je korte wandelingen kunt maken. Bij de eerste stop lopen we met een gids mee die van alles verteld over het regenwoud, zijn bewoners, de bomen en de planten. Het is een Aboriginal en verteld veel over zijn achtergrond en hoe zijn tribe (stam) opgroeide in dit regenwoud en dat ze heel goed wisten wat wel of niet giftig was. Hij vertelde het leuk en enthousiast. Bij de tweede tussenstop kon je een korte wandeling maken naar de Barron Falls, op dit moment niet zo spektaculair maar in het natte seizoen buldert het water naar beneden. We gaan verder omhoog naar Kuranda. Het dorp met voornamelijk souvenirswinkels, eettentjes, een vlindertuin en een koala sanctuary. We hebben het eigenlijk al snel bekeken maar voor we weer naar beneden gaan eten we wat bij een van de vele restaurantjes, het is een één of ander kippasteitje. Niet echt ons ding zal ik maar zeggen.

Tjapukai Indigenous Cultural Experiences

Weer beneden zijn we naar een doe museum gegaan over de Aboriginals uit deze regio. Net als in Canada en Amerika heeft elke regio zijn eigen stam. We krijgen eerst een voorstelling met een vertelling over hoe het land volgens de Indigenous People is ontstaan, Dreamtime. De Aboriginal heeft het over Indigenous People als zij het over zichzelf hebben. Daarna worden we meegenomen naar een dansvoorstelling met didgeridoo en er wordt vuur gemaakt. Ze betrekken de toeschouwers in hun voorstelling en Koos mocht zelfs proberen vuur te maken maar dat was nog niet zo eenvoudig. Onder begeleiding van een gids, die zelf mee deed in de voorstelling lopen we na de voorstelling naar een ander deel in het park voor de didgeridoo, hoe worden ze gemaakt en hoe bespeel je zo'n ding. Je moet niet als in een trompet blazen maar je lippen laten trillen en dan tegelijkertijd door je neus blijven adem halen. Niet eenvoudig. Daarna krijgen we een uitleg over bushfood en medicijnen, de vrouwen waren voor dit soort dingen en de mannen voor de jacht dus ook nog even naar de wapens. Speren en boomerangs in allerlei soorten en maten. Ook de Aboriginals waren niet vies van lijfstraffen, de boomerang is een levensgevaarlijk wapen en wat ze met de speren uithaalden wil je ook niet weten. Nadat alles waren we zelf aan de beurt, niet als straf gelukkig maar kregen en workshop boomerang en speer gooien. Hahahahaha lachen hoor. We hebben allebei een doel geraakt en de boomerang kwam ook nog eens terug! Je moet even de techniek door hebben. We komen weer terug op de camping en genieten na van de dag, koken weer in de gezamenlijke keuken en proberen voor het donker nog een spelletje Keezen. Het was een super dag en ook nog eens onze eerste kangeroes gezien!!