Kings Canyon

Om 5.00 uur op voor de zonsopkomst bij Uluru. Na de opgang ontbijten we en daarna gaan we op weg naar Kata Tjuta voor een flinke wandeling. Het is 7.30 uur als we aan de wandeling beginnen want als je later gaat krijg je problemen met de warmte, het loopt op tot 35 graden. Tot nu toe geen last gehad van muggen maar die vliegen!! verschrikkelijk. Daar is geen Deet tegen opgewassen. Ze zitten in je ogen, neus, mond en oren. Het hoort bij de outback maar wennen doet het niet. Joe heeft een goedje wat je op kan smeren maar als hij voorbij komt lopen ruikt het naar pesticiden. Chemische rotzooi zal het zijn dus wij blijven wel met onze handen wapperen. De wandeling is 8 km en we doen er ruim 3.00 uur over. Na elf uur mag je het gebied niet meer in en wordt het afgesloten, je kan er alleen nog maar uit. Ik weet niet of ze dat controleren en hoe ze dat doen eigenlijk. Maar tegen die tijd zijn wij weer terug bij de truck. Een paar liter vocht verloren en daarom moet je iedere wandeling 1,5 liter water per persoon mee te nemen. In de truck staat ook een ton met water waar je water uit kunt tappen, Joe vult die regelmatig met kilo's ijsblokjes. Het was een prachtige wandeling en zien Kata Tjuta steeds vanuit een andere hoek. De Kata Tjuta laten we achter ons en maken de lunch bij Curtain Springs Roadhouse, de BBQ gaat aan en de hamburgers gebakken. We zijn helemaal self supported. De een doet dit en de ander dat, het gaat vanzelf. Het is een leuk gezelschap en hebben veel lol met elkaar. Het meest contact hebben we met Tim, Philippa en Jamie uit Engeland en TJ van de Filipijnen. Na de afwas rijden we richting Kings Canyon maar eerst moet er nog hout gesprokkeld worden. Koos staat met Tim aan een boom te sjorren maar maken beiden het gebaar van laat maar zitten want ze krijgen hem niet om. Hilarisch moment onder de dames die dit op afstand gade slaan. Gelukkig weet Joe precies welke bomen en struiken gebruikt kunnen en mogen worden. Opnieuw belanden we op een plek ver van de bewoonde wereld, fantastisch! Joe doet alles 1 keer voor en daarna moeten we ons zelf weten te redden. Hij is in de buurt maar bemoeit zich er niet echt mee. Hij pakt een handje sprokkelhout en een ander moet 2 takken meenemen. We lopen naar de douche en buiten staat een soort ketel, een Donkey wordt dat genoemd. Onderop steekt hij het sprokkelhout aan en stopt de 2 stokken erbij. In de Donkey zit water en door het branden van hout wordt dat opgewarmd, het is dus eigenlijk een boiler. Iedereen moet het hout een duwtje geven na het douchen zodat het goed blijft branden voor de volgende zodat iedereen warm water heeft. De douche heeft geen deur dus douchen in de buitenlucht. Ook loopt Joe met 2 toiletrollen onder zijn arm en hangt die aan een boomtak. Daar vlakbij 2 hokjes, ook zonder deur! Je raad het al. Is de rol weg dan is de wc bezet! Dit is echt zo gaaf. Wij houden hier wel van. Het vuur wordt opgestookt en gezamenlijk gaan we weer aan de gang en wordt er gegeten. Er staan duizenden sterren aan de hemel. We duiken onze tent weer in. De zijkanten van de tent zijn open dwz alleen wat gaas ervoor dus is het fantastisch om door het gaas naar buiten te kijken dat je bijna niet wil gaan slapen. Toch maar wel gedaan want we worden weer op tijd bij het ontbijt verwacht. Morgen naar Glen Helen.