Israël mei 2014 🇮🇱

Zondag 11 mei 2014

Vandaag vertrekken we voor een paar dagen naar Israël. Een nichtje gaat trouwen en daar willen we bij zijn. We moeten vroeg op omdat we de auto op lang parkeren zetten en om 7.00 uur moeten vliegen. De verkeerssituatie rond SchipholRijk is verandert en daardoor rijden we niet zo soepel als de TomTom doet vertellen naar de juiste locatie maar het lukt. Het is koud het regent en windkracht 7. Gelukkig gaat de shuttlebus direct naar Schiphol, een ritje van amper tien minuten. Al met al zijn we er rond 6.00 uur en om 6.30 uur kunnen we boarden. Op Schiphol komen we een nichtje tegen die met dezelfde vlucht meegaat dus praten nog wat voor we instappen. Er is vertraging en vertrekken we ongeveer een half uur later. Het is iets meer dan een uur vliegen naar Zurich waar we moeten overstappen. De koffers gaan gewoon mee dus daar hebben we geen omkijken naar. Om 9.45 uur stijgt het vliegtuig op van Zurich, een Airbus 340 met de 2-4-2 opstelling. We zitten in het  midden en vermaken ons met het schermpje voor in de stoel en krijgen de maaltijd. Pasta met vlees een salade met brood en een stukje Emmerthaler want we vliegen tenslotte met Swiss Air. De maaltijden stellen op zich niet zo heel veel voor maar het vult en het smaakte goed. Om 14.35 uur landen we op Ben Gurion, Tel Aviv. Voor we Margriet kunnen begroeten gaat er nog heel wat vooraf...de douane in Israël is niet zo soepel en het hemd wordt van je lijf gevraagd. "Wat kom je doen, waar ga je heen, hoe lang blijf je, is het vakantie, ga je in Israël nog reizen enz enz." Het duurt allemaal iets langer omdat we Netanya opgaven en daar is Margriet niet bekend dus moesten we de juiste plaats opgeven, gelukkig wisten ik die. Ik had dat kunnen weten van de vorige keer dat we in Israël waren toen moesten we ook de juiste plaatnaam opgeven. Na een half uur douane activiteiten konden we direct de koffer pakken want dat is dan wel weer het voordeel, de koffers rollen in de tijd van wachten en ondervraging al op de band en konden we Margriet kort daarna een knuffel geven. Even later nadat we ook de huurauto hadden gehaald zijn we achter elkaar aangereden door het drukke verkeer richting het huis van Margriet en Haim in Kefar Yona. Inmiddels was het half 6 en over een half uurtje zou Haim uit zijn werk komen. In die tussen tijd hebben we op het terras in de schaduw wat gedronken en liet Margriet het nieuwe huis zien mét schuilkelder want als het luchtalarm gaat moet je een veilig onderkomen kunnen zoeken. Gelukkig gaat het de laatste tijd goed. Na het eten en de koffie heeft Margriet ons de weg gewezen naar het Q Hotel in Poleg, een nieuwbouw wijk van Netanya. Het Q Hotel is voor de komende dagen ons onderkomen. Het doet een beetje motel-achtig aan en wij hebben een 'kamer/huisje' op een rijtje van 4. Het ligt op 380 stappen van het strand! Tenminste..dat stond in het Hebreeuws aangegeven en dat geloven we. We zijn nog even de wijk ingelopen om wat drinken te kopen, veel is nog open om half elf ´s avonds dus wat wijn gekocht en wat biertjes. Nog even wat gepraat, gedronken en gelezen en toen naar bed want het was tenslotte vroeg vanmorgen!

Maandag 12 mei 2014

We hebben een beetje uitgeslapen en zijn naar de dining room gelopen voor het ontbijt. Een heel ander soort ontbijt dan wij gewend zijn, veel rauwkost en tonijn, dikke kwark met olijven erdoorheen en wat brood dat je zelf kon roosteren. Koffie en thee in poedervorm die je zelf kunt maken met heet water uit een ketel en een automaat met frisdrank. Er liggen ook eieren maar erg hard gekookt en ze zien er een beetje anders uit dus ik weet niet of ik alle dagen wel een eitje neem...Na het ontbijt naar het nieuwe Hadarim Shopping Mall gelopen, bij de ingangen staan beveiligers en je moet door detectiepoortjes, tas open en je mag als er geen vreemde dingen in zitten doorlopen. Het is weer even wennen allemaal maar herkennen het nog van de vorige keer dat we hier waren. Jammer dat het zo moet maar ja zij zijn het gewend en helaas is het noodzaak. Omdat het 29 graden is blijven we niet lang en duiken het strand op en de zee in die heerlijk is. Op het strand wat gegeten en weer terug naar ons onderkomen om nog even lekker op het terras voor onze kamer wat te drinken. Je zou bijna vergeten waarom we hier zijn ;)

Dinsdag 13 mei 2014

Vandaag gaan we naar Masada, dat ligt in de Judea Woestijn en is ongeveer 3 uur rijden tenminste....normaal gesproken. Wij hebben er 5 uur over gedaan omdat we een verkeerd wegnummer hadden gevolgd. We kwamen hierdoor midden in de spits in het centrum van Tel Aviv uit! en een stoplichten!! om de 100 meter stond er wel weer een op rood. Na 2 uur kwamen we uit het drukke verkeer. Dan is het niet zo moeilijk meer, het is dan een rechte weg richting Be'er - Sheva en bij Rahat een weg door de woestijn richting de Dode Zee. Bij Newe Zohar stoppen we even want het uitzicht is prachtig. Op Koos zijn telefoon komt een berichtje binnen met Welkom in Jordanië? terwijl we dat aan de overkant zien liggen! beetje vreemd maar grappig. Het is nog een klein stukje rijden voor we in Masada aankomen en het is 35+ graden, toch besluiten we de berg via het Snakepath te lopen. Masada is op een 350 meter hoge tafelberg gebouwd door Koning Herodes. Even heel erg in het kort; Koning Herodes is hier heen gevlucht omdat hij in Jeruzalem in gevaar was. Het Fort werd uitgebreid zodat het een veilige plaats werd en een moeilijk te nemen vesting. Na de val en verwoesting van Jeruzalem en de Joodse Tempel tijdens de grote Joodse opstand in 70 voor Christus was er nog wel verzet tegen de Romeinen maar de Zeloten hielden geen stand en pleegden massaal zelfmoord wat werd gezien als een heroïsche daad. ( Wikipedia)  Goed, tot zover een heel klein stukje geschiedenis. Het Slangenpad is 2km lang en slingert 350 meter omhoog en om het makkelijk te maken bestaat het uit 700 traptreden! Ik vind het een lastige klim juist door die traptreden. Eenmaal boven gekomen heb je een fenomenaal uitzicht over de Dode Zee en staan we weer op zeeniveau. Aan de overkant ligt Jordanië. Masada is een en al ruïnes en op borden staat informatie over wat het geweest is, zo zien we onder andere het paleis van Herodes en de enorme duiventil. Duiven waren makkelijk te houden want die kwamen gewoon aanvliegen en zo werden de inwoners voorzien van vlees. Alles is mooi en bijzonder. Na een paar uur houden we het voor gezien en nemen de 700 traptreden weer naar beneden. We voelen de knieën en eenmaal beneden eerst het vocht en zout gehalte aangevuld. Even later als we de schoenen verruild hebben voor luchtige slippers rijden we de parkeerplaats af. Een tegemoet rijdende auto rijd ons voorbij en we hebben het gevoel of er een raampje open staat omdat die auto goed te horen was, nou nee.... gewoon de hele achterklep! We schieten in de lach. We gaan linksaf richting Ein Gedi, misschien zit een duik in de Dode Zee er nog in maar eigenlijk is het daar al een beetje te laat voor en houden het voor gezien. Vorige keer dat we hier waren in 2006 hadden we al gedreven in die zee maar het is gewoon een aparte belevenis. In Arad eten we nog iets en dan weer richting Poleg, Netanya. Nu niet dezelfde weg terug maar eerst richting Ashdod en dan via de "20" door Tel Aviv. Om half elf waren we weer thuis en hebben een leuk cultureel dagje achter de rug.

Woensdag 14 mei 2014

Vandaag gaan we lekker naar het strand en om vijf uur vanmiddag naar Haim en Margriet omdat er gisteren nog meer familie uit Nederland is overgekomen. De Israëlische familie is dan ook compleet. Margriet heeft allemaal lekkere dingen gemaakt en Haim zorgt voor ons natje. We zien dat ze met volle teugen genieten van al het gekakel en gezelligheid. Vincent is de enige die nog mist van het Hollandse gezelschap, hij heeft zijn aansluitende vlucht gemist door vertraging. Morgen zullen we hem zien voor we samen naar de bruiloft gaan. Ook vandaag is het 29 graden.

Donderdag 15 mei 2014

We hebben afgesproken om om half 11 bij Margriet te zijn en zien Vincent en Cock want die logeren bij hun. We gaan met z´n vieren naar Netanya dan kunnen Margriet en Haim zich voor bereiden op de bruiloft van vanavond. Het is drukkend warm in Netanya en zoeken een parkeerplaats. We vinden er een maar het is toch een beetje vreemd om dubbel te moeten parkeren want dan kan die ander nooit meer weg! We kijken of er een andere oplossing is maar voor we het wisten komt de parkeerwachter op ons af en vraagt om de auto sleutels! Hij wil je autosleutels hebben zodat hij je auto kan verzetten als die ander eerder terug is van zijn boodschappen dan wij! Gaan we niet doen hè met een huurauto ook al is het de gewoonte. Gelukkig gaat er iemand weg die wel op een enkele parkeerplaats staat en zo kan Koos de autosleutel mooi in zijn zak houden. Netanya is een typisch Midden Oosten stad met veel watertonnen op de daken en zonnepanelen. Veel verschillende culturen ook. Even later zitten we op een terrasje aan verkoelende drankjes voor we nog even gaan winkelen. Ik zoek nieuwe slippers en wil dezelfde hebben die ik 9 jaar terug ook had gekocht en Cock zocht een goeie zonnebril. Gevonden :) dus kunnen naar het strand. Eerst nog even een koud biertje bij ons hotel genomen en daarna een plekje gezocht onder een van de op het strand geplaatste afdakken voor de schaduw want nu ook weer opnieuw 29 graden. Tegen vijven houden we het strand voor wat het is en gaan ons voorbereiden op de bruiloft van vanavond. Het feest begint om half 8 en het is in de tuin van een groot hotel aan de zee. Als we aankomen zien we de zon in de zee zakken en alles doet chique aan. We melden ons en lopen de tuin in, overal staan zitjes en kleuren de lampen van geel naar rood en van groen naar paars aan de voet van de palmbomen, het lijkt wel een filmset. Personeel loopt rond met drankjes en hapjes en er klinkt muziek. De ceremonie begint en iedereen schaart zich naar voren bij het podium, de Choepa waar het plaats gaat vinden. Gal komt aan de hand van zijn ouders aan en wordt luid bejubelt als hij door de haag van gasten loopt naar de Choepa. Daarna is het de beurt aan Daphna, ook zij wordt aan de hand van de ouders naar voren gebracht maar niet helemaal. De ouders lopen door en geven Gal toestemming hun dochter op te halen en samen, wederom onder luid gejubel bestijgen zij de Choepa. Familie staat er om heen en de voorganger houdt zijn verhaal, er wordt wijn gedronken en ze moeten hun belofte geven, er wordt geklapt, gezongen en gejuicht. Dan moet Gal een glas stuktrappen, wordt er massaal Mazzeltov geroepen en zijn ze getrouwd. De Choepa wordt bestormt door de aanwezigen en er zit totaal geen discipline in. Niet netjes in een rij of zo nee het liefst allemaal tegelijk. Wanneer alle gasten het bruidspaar heeft gefeliciteerd gaan we een grote zaal binnen met mooi gedekte tafels en wordt er gefeest en gegeten. Een bijzondere bruiloft en zeker leuk om een keer meegemaakt te hebben. Tegen half 1 rijden we weer terug naar ons hotel want morgen weer op huis aan.

Vrijdag 16 mei 2014

We worden vroeg wakker omdat er kabaal gemaakt wordt door andere vertrekkende gasten. Om half 9 schieten we onder de douche en gaan inpakken. Op de heenweg hadden we pindakaas en hagelslag mee en zat alles krap in de koffer met 22,3 kg. Nu was hij een stuk(je) lichter en zat alles er ruim in. Na het pakken hebben we op ons gemak ontbeten en uitgecheckt. De huur auto moest weer terug en we weten van de vorige keer dat het nog niet eenvoudig is om Israël weer te verlaten. Onze vlucht gaat om vier uur vanmiddag maar zien dat hij een uur vertraging heeft en dat we vanaf half 1 kunnen inchecken. De rij is lang en de security wordt er niet warm of koud van. Als we bijna aan de beurt zijn om in te checken loopt de security dame de verschillende rijen in en roept of er mensen zijn die naar Parijs moeten. En ja, die zijn er en gaan voor. Parijs gehad dus denken we aan de beurt te zijn maar nee. Opnieuw de rijen weer langs met Moskou, iemand naar Moskou? en ja hoor. Geduld en vooral vriendelijk blijven zodat je straks als je aan de beurt bent een soepel vervolg hebt. Een paar vragen en dan naar de balie van Swiss Air om de koffer in te leveren. Al met al heeft het inchecken ander half uur geduurd!! We moeten even bijkomen en lopen naar de Burger Ranch en bestellen een menu-tje. Koos wil een dubbele hamburger met kaas....lo lo geen kaas, kosher hè. Okee zonder kaas dan maar. Het was een flinke hap en ook een vette hap maar omdat de vlucht vertraagd was moesten we even wat nemen. Het is nog vroeg en besluiten nog even buiten te gaan zitten, in de schaduw want het was opnieuw 30 graden. Om half vijf moeten we bij de gate zijn dus na een drie kwartier zijn we maar naar de gate gelopen. Paspoort controle en door een andere securitycheck. Het was een Airbus 340, ik zat aan het raam en Koos aan het gangpad. Al gauw een filmpje op het scherm voor me en gaan met die banaan. Vlak voor Zurich gaat het scherm uit, gelukkig is mijn film ook afgelopen en verschijnt er een soort vlucht simulator alleen deze was echt. Wat gaaf om op deze manier het aanvliegen en landen te zien, je krijgt helemaal de neiging om mee te sturen en te remmen! De overstap tijd is wat krap en we moeten opnieuw door de beveiliging. Ik loop met mijn handen omhoog door het poortje en deze gaat af, ik wordt naar een aparte ruimte meegenomen en schrik me rot, moet toch niet.......Ik vertel dat het waarschijnlijk mijn kleine cameraatje is want die was ik vergeten uit mijn broekzak te halen. Na het fouilleren en nadat ik met zo'n handscanner was gescand moest mijn cameraatje nog door de detectie, pfoei..gelukkig bleef het daarbij. In Zurich heb je verschillende platforms en die van ons is aan de andere kant dus stappen we weer net als op de heenweg in een ondergronds treintje en binnen no time staan we bij de juiste gate en wachten we nog even voor het boarden. Het laatste stuk is iets meer dan een uur vliegen en zien een mooie zonsondergang. Om kwart voor elf landen we op Schiphol en na een behoorlijk stuk lopen komen we bij de bagageband. De shuttlebus weer gebeld dat we er aan komen en al met al zijn we om 0.30 uur thuis. Het was weer een bijzondere vakantie en een hele belevenis om een Joodse bruiloft mee te maken.